Wat is mesologie
Mesologie is een concept van geneeskunde waarin reguliere kennis op effectieve wijze wordt geïntegreerd met kennis uit de complementaire(alternatieve) geneeswijzen in diagnostiek en behandeling van vooral chronische aandoeningen of onbegrepen gezondheidsklachten. Tevens is deze geneeswijze gericht op de individuele benadering van de patiënt en op de zelfgenezende kracht van het organisme.
Reguliere geneeskunde, de Ayur Veda, Chinese geneeskunde, homeopathie, fytotherapie, orthomoleculaire geneeskunde en voedingsleer vormen de basis voor de Mesologie.
Mesologie is afgeleid van het Latijnse woord meso, dat midden betekent. De mesologie plaatst zich tussen wetenschap en empirie, dat wil zeggen midden tussen reguliere en alternatieve (natuurgerichte) gezondheidszorg. Mesologie is een complementaire geneeswijze. Dit houdt in dat mesologie aanvullend is op de reguliere geneeskunde. Meso is ook afgeleid van mesoderm, dat middelste kiemblad betekent. Hierin zit het zichzelf herstellend vermogen. (Basis Bio Regulatie Systeem).
In de mesologie gaat het om het vaststellen van de functieverstoring van de lichamelijke, energetische en psychische processen. Tijdens het mesologisch consult gaan we op zoek naar de oorzaak van de verandering in functies. Elk symptoom is een uiting van deze verandering. Vervolgens zoeken we naar oplossingen om functies te verbeteren.
Het gaat hierbij om een individuele benadering van de patiënt en de zelf genezende kracht van de mens.
Mesologie vervangt de reguliere geneeskunde niet, maar werkt aanvullend en streeft naar een goede samenwerking de reguliere geneeskunde ( huisartsen, specialisten en andere disciplines in de gezondheidszorg).
De mens staat in voortdurende wisselwerking met zijn omgeving. Het contact wordt gevormd door voedsel en lucht (spijsvertering en luchtwegen= entoderm) en ons zenuwstelsel (zintuigen, hersenen en huid= ectoderm). In reactie op dit contact reageert de mens in functie (fysiologisch) en disfunctie (pathologisch). De reactie vindt plaats in het bindweefsel (mesoderm). Deze reactie manifesteert zich als symptomen. De symptomen uiten zich op verschillende manieren met verschillende kenmerken, hieruit kan een ziektebeeld ontstaan.
Er bestaan verschillende (onderzoek) methoden om disfuncties vast te stellen. Deze methoden bestaan o.a. uit:
-
Electro Fysiologische Diagnostiek (EFD). De EFD meet bepaalde punten op de huid, deze bevinden zich voornamelijk op handen en voeten. Elk punt staat in directe relatie met een orgaan of een orgaandeel. De EFD geeft een totaalbeeld van het menselijk functioneren. Bij functiestoornissen in een bepaald orgaan zal de weerstand van het bijbehorende punt afwijken van de normaalwaarde. Hiermede is het dus mogelijk disfuncties op te sporen.
-
Oosterse Geneeskunde, de Traditionele Chinese geneeskunde en Ayurveda. Hiervan wordt voornamelijk de filosofie, de pols-, tongdiagnose en de orgaanfuncties gebruikt.
-
Reguliere Geneeskunde
-
Psychologie en filosofie.
Na het maken van een afspraak krijgt men een vragenlijst toegestuurd. Hierin staan vragen over de klacht(en), medische voorgeschiedenis, algemene symptomen, leefgewoontes, etc. Deze vragenlijst wordt besproken tijdens het consult.
-
lichamelijk onderzoek, zoals buikorganen, huid, gewrichten, etc.
-
pols- en tongdiagnose volgens de Traditionele Chinese Geneeskunde (TCM) en de Ayur Veda (de oudste geneeskunde uit India).
-
EFD op handen en voeten worden 80 tot 100 punten gemeten.
-
de filosofie, diagnostiek en orgaanfuncties van de TCM en de filosofie en diagnostiek van de Ayur Veda.
